Week 21: Sportdag en de zomer is begonnen

De barbecue kan naar buiten en de zonnebrandcrème kan dik gesmeerd worden, want in het land aan de overkant van de Noordzee is de zomer dan eindelijk in al haar zonnigheid losgebarsten.
Deze week stond er weer voldoende op het programma voor de leerlingen van St. John’s. Twee sportdagen, een op dinsdag en een op woensdag, en op zaterdag lekker naar de kust.

Op dinsdag was ’t tijd voor dé grote sportdag voor de seniors, oftewel de middelbare school, van het jaar; St. Paul’s tegen St. Peter’s tegen St. Catherine’s tegen Founders. Moge het beste huis winnen, maar hup St. Catherine’s!
Ik stond samen met de Engels docent ingedeeld op het lagere veld om het kogelstoten in goede banen te leiden. Bij het kogelstoten werden twee nieuwe schoolrecords gevestigd. Let wel, deze schoolrecords lopen terug tot in de zeventiger jaren. Dit was voor deze leerlingen dus echt iets om trots op te zijn.
Andere onderdelen van de sportdag waren speerwerpen, verspringen, hoogspringen en verschillende ren onderdelen zoals 70 meter horde, 200 meter en 400 meter rennen en estafette.
Onfortuinlijk genoeg ging het in de estafette mis tussen de derde en de vierde en laatste renner van St. Catherine’s. Ze lieten de plastic stok vallen. En we lagen nog wel zo ruim voorop. Helaas moesten we dus ook die overwinning uit handen geven.
Aan het eind van de sportmiddag was er weinig te juichen voor St. Catherine’s, mijn in geel geklede leerlingen. We hadden namelijk het minste aantal punten van alle huizen. De spreekwoordelijke losertaart was dan ook voor ons. Geen reden tot feest dus, behalve dat we dan de hele middag met mooi weer plezier hebben gehad. Misschien al met al dan toch een geslaagde middag.

Op woensdag was het de beurt aan de juniors voor hun sportdag. Met iets minder en iets makkelijkere onderdelen werd daar ook hard gestreden voor de prijzen. Ook hier helaas kwam mijn geliefde gele stoet als minste partij uit de bus. Dit geeft ons dus niet bepaald hoop voor de speechday prijzenuitreiking van volgend weekend, waarin het best presterende huis er met de prijzen vandoor gaat.

Zaterdag deed niet onder qua weer voor de rest van deze week. We hebben geen dag gehad waarin het in de middag onder de 27 graden was. Erg warm hier in Sidmouth, en zeker vergelijkbaar met Nederland.
We stapte op tijd de busjes in om naar Braunton, aan de noordkust van Devon, aan het strand te gaan. In plaats van de kiezels zoals bij Sidmouth ligt hier wel daadwerkelijk zand, en waren er kleine golfjes die uitnodigde tot surfen.
Dit zijn de boarders dan ook gaan doen. Gekleed in wetsuits en een surfplank onder hun voeten, of knieën, of billen, gingen zij onder begeleiding van de instructeurs de golven trotseren in het ijskoude water. Ikzelf was rustig aan het zwemmen zonder wetsuit, en koud was dit zeker.
Rond een uur of een waren ze uitgesurft en werd er geluncht, om daarna nog wat plezier te maken op het strand. Met een volleybal, zand en water is er op het strand natuurlijk veel te beleven. Mits je je goed insmeert natuurlijk! Rond een uur of drie verzamelde we ons op de parkeerplaats en zat deze stranddag, en tevens mijn op een na laatste week in Engeland, erop.