Week 11: De onmisbare stagiair

Guess who’s back again? Thomas is back again. 14 april was het weer tijd om terug te vliegen van Amsterdam naar Exeter voor de laatste etappe van dit grote avontuur. Deze laatste etappe zal maar liefst 13 weken duren, tot het eind van het schooljaar.
Deze laatste etappe begon dan ook weer zoals sommigen misschien kennen van de gele treinen, vertraging. Niet minder dan vier uur later dan oorspronkelijk de bedoeling was zette ik mijn voeten weer in goede Devonse modder. En echt tijd om tot rust te komen was er niet. Jullie zullen er zo wel achter komen waarom er geen rust was.
Na aankomst heb ik nog snel een hapje gegeten met mijn gewaardeerde boarding-collega’s. Zij hadden ook een prima paasvakantie achter de rug , en nodigde mij uit voor een eenvoudige, maar voedzame maaltijd en een flesje wijn. Zeer welkom!
Wat hierna volgende was een nachtrust van welgeteld anderhalf uur. Anderhalf uur? Jazeker, want om half een, zondag morgen, moest ik al in het schoolbusje met Simon, onze fantastische schoolchauffeur, onderweg naar Heathrow Airport, London. Een rit van drie en een half uurtje voor de boeg in het holst van de nacht. Even kort ontbijten met een hete thee en een klamme sandwich ergens tussen Sidmouth en Heathrow, ik zou graag willen zeggen waar dit etablissement was, maar het was nogal donker.

4 uur in de morgen, Engelse tijd, goedemorgen Heathrow! Nu nog ruim drie uur wachten eer mijn groepje aan zou komen. Mij was namelijk de grote eer ten deel gevallen om voor de haan kraait de groep van de Bombai Scottish School uit India te ontvangen. Deze Indiase vrienden blijven voor twee weken. Zij zouden om kwart voor zeven landen. Reken daar maar een ruim uur bij om door de douane te komen. Reken er nu nog maar wat vertragingen bij op. Om 9 uur had ik de groep bij elkaar, en stapten we heelhuids in de bus terug naar Sidmouth. Voor de precieze lezer, dit was niet het busje van Simon waarin ik kwam. Hij was namelijk al teruggekeerd met andere, eerder aangekomen leerlingen, naar St. John’s.
Terug op school sloeg de jatlagg toe bij de Indiase gasten, en zijn ze rond negen in de avond helemaal uitgeteld naar bed gekropen. Ook voor mij zat de dag er eindelijk op, want na tweeëntwintig uur achtereen in de weer te zijn, heb je zelfs als stagiair recht op wat slaap.Helaas was dit van korte duur, want om zes in de volgende morgen waren ze alweer uit de veren.

Nieuwe periode, nieuwe roosters.. zou je denken. De chaos was compleet toen deze er nog niet waren. Daar bovenop kwam wél een nieuwe boarding rota, en veel nieuwe boarders. Naast de tijdelijke groep uit India ook nieuwe boarders uit Eíris (voor de slimme lezer, daar hebben we er al een paar van mogen ontvangen!), en enkele Fransen.
In complete verwarring zijn we dus aan de nieuwe week begonnen. Maandag en dinsdag waren in deze zin niet heel interessant. Behalve dat mij door de geschiedenisdocente voor Year 11 mij was medegedeeld dat zij op donderdagen niet meer aanwezig zou zijn. Het werd dus mijn taak om donderdag, en volgende week donderdag, deze groep voor te bereiden op hun examen. Was dinsdag dan ook niet interessant? Nee, want volgens het invalschema mocht ik weer twee uur in de Nursery gaan zitten. Precies op de dag dat er zogenaamde “Wellie Boot Club” is. Een “Wellie Boot”, of Wellington boot, is simpelweg een mooie naam voor kaplaarzen. Niks is mooier dan kleine hummeltjes kaplaarzen aantrekken om vervolgens in de modder met ze naar insecten te kijken onder boomstronken.

Terwijl het weer hier aanzienlijk begon te verbeteren, begon de tweede helft van de week. Het kwik steeg tot boven de twintig graden, een heuse Engelse hittegolf, en eindelijk kon ik gaan doen waar ik voor gekomen was: les geven. Donderdag werd ik verrast door een absentie waar ik al mee bekend was. De docente van de Year 11 History groep geeft namelijk ook RS aan Year 10. Zij was zoals bij mij bekend afwezig, maar was mij vergeten mede te delen dat ik ook de RS klas moest overnemen. Ik mocht ik dus aan de slag met Year 11, en nu blijkt dat ik hen les moet geven tot het eind van het schooljaar. Van stagiair naar vaste docent, wie had dat gedacht? Na de RS les met Year 11 was het tijd voor de geschiedenisles met Year 10. Het was voornamelijk leerling gestuurd, een mogelijkheid voor hen om met al hun vragen op te proppen te komen. De les veranderde in korte gesprekken over de onderwerpen waarin de leerlingen nog niet al te zeker waren.
Vrijdag werd al helemaal mijn “moment to shine.” Redelijk onverwachts was de docente geschiedenis en religious studies niet aanwezig op vrijdag. Het was dus aan mij om in de morgen een workshop “History of England” met de Indiagroep te draaien. Dit was voor een deel volgens mij erg boeiend, en ze deden aardig mee. Later die dag mocht ik Year 9 ook nog RS geven, deze les ging over Mohammed die de Korantekst ontvangt. De leerlingen mochten een storyboard uittekenen en schrijven. Hoe zou het eruit zien als ze dit verhaal naar het witte doek vertalen? Ik werd tijdens deze les geobserveerd door een andere docente. Na de lunch was het tijd voor geschiedenis met Year 9. We keken enkele video’s over leven in Engeland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na aanleiding van deze video’s moesten de leerlingen enkele kenmerken opschrijven. Deze bespraken we. Deze les werd geobserveerd door niemand minder dan het hoofd van de afdeling Humanities, oftewel RS, geschiedenis en aardrijkskunde samen. Zij vond dat ik de les goed gedraaid had, en was mij eeuwig dankbaar voor mijn flexibele hulp deze week in de absentie van twee docenten. Als blijk hiervan ben ik dan ook niet één, of twee keer, maar wel drie maal door haar bedankt hiervoor.

Vrijdagavond hebben we overigens met dit heerlijke weer gebarbecued op de patio voor de school. Deze traditie proberen ze weer in te voeren, op elke vrijdagavond met goed weer. We hebben hier heerlijk van genoten. En toen begon het weekend!
Zaterdag stond het historische Bath op het programma. Genoemd naar de oude Romeinse spa die er te vinden is, konden we ons natuurlijk niet veroorloven om hier een goed kijkje binnen te nemen. Kijk vooral ook even naar de foto’s hier beneden!
Na de oude Romeinse spa was er nog wat winkeltijd in de zonnige binnenstad, voordat we weer terug gingen naar St. John’s.