Week 23: Het einde van een avontuur

Kijk, aan alles komt nou eenmaal een einde. Zo ook aan mijn avontuur in Engeland. Na ruim zes maanden St. John’s ben ik ondertussen weer thuis. Maar ik laat mijn blogs natuurlijk niet als een nachtkaars uitgaan, ik beschrijf jullie ook de laatste halve week in Engeland van negen tot twaalf juli.

Maandagmorgen mocht ik een laatste uurtje invallen bij Nursery. Als klein gebaar voor mijn vele uren daar, want “we weten dat Nursery niet je favoriete activiteit hier is,” kreeg ik een klein cadeautje van de Nursery staff. Het is voor hen natuurlijk ook een drukke baan, om van half negen tot vier met alle hummeltjes te zitten. Een extra hulp zo nu en dan is altijd welkom.
Van de Nursery staff, zoals te zien in de foto’s, kreeg ik een bedankkaart en een heerlijke reep chocolade.

Maandagavond nam het schoolbestuur en twee andere docenten de boardingavond voor hun rekening, en kon alle boardingstaff uitgaan voor hun “boarding night out,” een barbecue op het strand. We hebben genoten van de barbecue en voldoende drank op het kiezelstrand van Sidmouth tot de zon onderging, toen hebben we een kampvuur aangestoken en hebben we tot diep in de nacht gekletst over ditjes en datjes. En natuurlijk ook over hoe ik mijn tijd beleefd heb op St. John’s.

Woensdagmorgen was de laatste assembly van het schooljaar. In dit laatste samenkomen werden de laatste prijsjes verdeeld onder de leerlingen, zoals prijzen voor de beste prestaties in wiskunde en natuurkunde dit jaar. Tegen het einde van de assembly, na het uitzwaaien van de vertrekkende docenten, ontving ik van de housemaster een hartelijk dankjewel, een kaart en een T-shirt.
Later die middag was er ook nog het officiële stafafscheid op de patio. Hier ontvingen alle vertrekkende docenten nog woorden van dank en afscheidsgeschenken. Toen alle docenten geweest waren stond Sharon, hoofd van de afdeling Humanities die wel vaker in deze blogs naar voren is gekomen, op en riep mij ook naar voren. Zij bedankte mij voor alles wat ik gedaan had, niet alleen in haar afdeling waarin ik geschiedenis en religious studies heb gegeven, maar ook alle break-duties, examen invigilations en Nursery uren. Kortom, als stagiair heeft Thomas zo ontzettend veel gedaan, en daar wil ik hem voor bedanken. Als blijk van deze waardering ontving ik van Sharon een tas vol cadeautjes. Zo kreeg ik een doek van Sidmouth en een mok met daarop de bezienswaardigheden, een potje lokaal gemaakte chutney en fudge van de plaatselijke fudge speciaalzaak. Ook kreeg ik het boek waarin de geschiedenis van St. John’s school staat, en een boekje over Sidmouth. In dit boekje over Sidmouth waren de voorste en achterste witte pagina’s volgeschreven met lieve woordjes van de docenten die mij allemaal veel voorspoed wenste met vervolg van mijn opleiding en mij veel succes wenste voor de toekomst.

Woensdagavond was het natuurlijk weer tijd voor voetbal. Dus met enkele docenten zijn wij de kroeg in gegaan om wat te eten, te drinken en Engeland te zien verliezen van de Kroaten. Dat was natuurlijk erg jammer, omdat ik Engeland had getrokken in de stafpoule. Daar ging mijn kans om de poule te winnen.
Aan het eind van de avond ben ik terug naar school gewandeld, en ben ik voor het laatst door die deuren naar binnen gegaan.

Donderdagmorgen heb ik mijn laatste dingen, zoals Sharon’s cadeautjes, ingepakt en heeft Richard de housemaster mij naar het vliegveld gereden. Achter de ontvangstdeur werd ik onthaald door mijn ouders en mijn zusje. Daarmee kwam dan ook echt een einde aan mijn Engeland ervaring.